Argentyna – jeden z najbardziej oddalonych na południe krajów Ameryki Południowej, kojarzony z tangiem, yerba mate, magicznym Buenos Aires i piłką nożną. Z pewnością w Argentynie każdy może znaleźć coś dla siebie – począwszy od kuchni po muzykę, taniec i sport. Kraj jest jednak znany jeszcze z innych powodów. Poniżej przedstawiam kilka podstawowych informacji o Argentynie: jej kulturze, historii, tradycjach, położeniu i języku.

1. Jakie jest pochodzenie nazwy kraju?

Nazwa Argentyna wywodzi się od łacińskiego słowa argentum oznaczającego srebro, którym miejscowi Indianie obdarowali Hiszpanów. Termin ten został użyty po raz pierwszy w atlasie w 1536 roku, a później w wierszu La Argentina Martína del Barco Centenera. Zanim jednak nazwa ta przyjęła się jako nazwa kraju, określane tak było estuarium Rio de la Plata (hiszp. Srebrna Rzeka) mieszczące się pomiędzy Argentyną a Urugwajem, w pobliżu którego miały znajdować się bogate złoża srebra.

 

2. Co jest stolicą Argentyny? 

Buenos Aires, czyli „Pomyślne Wiatry”, od 1826 roku jest oficjalnie stolicą Argentyny. Jest to drugie co do wielkości miasto Ameryki Południowej zaraz po brazylijskim São Paulo. Sama stolica liczy blisko trzy miliony mieszkańców i zaliczana jest do największych kompleksów miejskich na świecie. Przez wielu określana jest jako miasto magiczne i pełne sprzeczności.

To tutaj przyszedł na świat obecny papież Franciszek (Jorge Mario Bergoglio), a także Diego Maradona, Jorge Luis Borges czy Bernardo Alberto Houssay.

Sercem stolicy jest nowoczesna dzielnica banków i korporacji zwana The City. Odnajdziemy tutaj pozostałości dawnej architektury kolonialnej wplecionej w nowoczesny krajobraz wysokich wież i budynków. Jednym z najciekawszych budynków Argentyny to siedziba obecnej pani prezydent Cristiny Fernandez Kirchner, tzw. „Różowy Dom” (Casa Rosada). Oprócz tego warto zajrzeć do magicznej dzielnicy La Boca, w której przeważają kolorowe budynki mieszkalne i urocze kawiarenki. Zdjęcia wprost z Argentyny (kliknij na zdjęcie, aby powiększyć):

 

3. Jakie kraje graniczą z Argentyną?

Argentyna graniczy z Chile, Boliwią, Paragwajem, Brazylią i Urugwajem:

 

 

4. Jaka jest populacja Argentyny?

Ludność Argentyny liczy około 40 milionów.

 

5. Kim byli gauchowie? 

Kultura i historia Argentyny jest silnie związana z gauchos – latynoamerykańskimi kowbojami z pampy. Zgodnie z historią regionu, gauchowie uchodzili za ludność koczowniczą, której życie toczyło się wokół zaganiania bydła (podstawy utrzymania mieszkańców). Dzięki nim Argentyna słynie nie tylko z tanga, ale również z lokalnej kuchni znanej na całym świecie z wołowych steków, przygotowywanych zgodnie z przepisami kuchni gauchos.

Gauchowie stali się też symbolem narodowym reprezentującym wolność podczas argentyńskiej rewolucji i drogi do niepodległości. Oprócz tego warto wspomnieć o tzw.  literatura gauchesca, czyli o gatunku literatury latynoamerykańskiej, który stara się odtworzyć język gauchów i przedstawić ich styl życia, wraz z wierzeniami, tradycjami, folklorem oraz relacjami pomiędzy ówczesnymi grupami społecznymi. Za jedną z najbardziej znanych powieści tego gatunku uchodzi Don Segundo Sombra Ricardo Güiraldesa.

6. Jakie są największe miasta Argentyny?

1. Buenos Aires

2. Córdoba

3. Rosario

7. Skąd pochodzi tango? 

Tango, jeden z najbardziej kontrowersyjnych tańców latynoamerykańskich, już dawno stał się symbolem Argentyny. Jego początki sięgają XVIII wieku, jednak wtedy taniec ten praktykowany był tylko w podrzędnych lokalach oraz w domach publicznych. Tango wywodzi się z połączenia różnych stylów muzycznych nowo przybyłej ludności,głównie Afrykanów i Europejczyków (przede wszystkim Hiszpanów, którzy przywieźli ze sobą hiszpańską tradycję habanery i flamenco, na której bazuje tango). Te dwa hiszpańskie tańce połączyły się w Argentynie z candombe (afrykańskim stylem muzycznym opartym na bębnach, a tańczonym i śpiewanym przez afrykańskich niewolników). W refrenie candombe powtarzają się słowa ’cum-tan-go’, stąd też nazwa nowego stylu „tango”, candombe zaś przekształciło się z czasem w „milongę”.

Chociaż taniec ten długo uchodził za skandaliczny (przez co bywał wielokrotnie zakazywany, np. w Wielkiej Brytanii czy we Włoszech), szybko stał się bardzo popularny i zyskał przychylność ludności na całym świecie. Sami zaś Francuzi stworzyli nawet swoje własne tango – paryskie, tak zwane apaszowskie. Pomimo to, stolicą tanga zawsze pozostaje Buenos Aires.

 

8. Czym jest yerba mate?

Yerba mate to popularny napój z Ameryki Łacińskiej, pijany głównie w Argentynie, Paragwaju, Urugwaju czy Brazylii. Napój ten przygotowuje się z uprzednio zebranych, wysuszonych oraz zmielonych liści ostrokrzewu paragwajskiego, chociaż można też zalewać świeże liście. W Europie jednak możemy dostać tylko wersję suszoną.

Nazwa yerba mate została wymyślona prawdopodobnie przez jezuitów przybyłych do Ameryki Łacińskiej. Yerba to przekształcone łacińskie słowo herba (lub po hiszpańsku hierba), które oznacza ziele, zaś mate wzięło swoją nazwę od słowa mati oznaczającego tykwę w języku keczua. Warto zauważyć, że indiańską nazwą tego zioła jest słowo caá.

W Argentynie, tak jak w Paragwaju, Urugwaju i Brazylii, yerba mate to napój narodowy, ceniony za swe walory smakowe i zdrowotne.

Do zaparzania mate potrzebujemy, oprócz oczywiście samej yerby mate, naczynie o nazwie matero lub calabaza (wyrabiane z drzewa, ceramiki i metali) oraz rurkę o nazwie bombilla, przez którą pijemy mate.

9. Jakimi językami mówią Argentyńczycy?

W Argentynie językiem oficjalnym jest język hiszpański, którym posługują się wszyscy Argentyńczycy. Język angielski, francuski i włoski również są w użyciu, ale w dużo mniejszym stopniu. Są one wyraźnym dowodem na wciąż bliski związek Argentyny z Europą, z której pochodzi większa część ludności Argentyny. W niektórych regionach mówi się też w języku guarani, oraz w innych językach należących do poszczególnych wspólnot indiańskich.

Co więcej, język hiszpański z Argentyny określa się mianem español rioplatense (dialekt z obszaru Rio de la Plata). Charakteryzuje się on przede wszystkim zastosowaniem tzw. yeísmo w sposób odmienny od jego użycia w większości Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii, tj. wymawianie hiszpańskiej litery ll jako dźwięk [ʒ], czyli mniej więcej jak polskie ż, ź, ś lub sz. Oprócz tego charakterystyczny jest zaimek drugiej osoby liczny pojedynczej vos oraz odbiegająca od standardowego hiszpańskiego odmiana czasowników (np. ty masz w hiszpańskim standardowym to tú tienes, a w rioplatense vos tenés). 

Polecam poniższy filmik: